O kibicowaniu

Ledwo się rozpoczęło, już się skończyło. Szkoda. Fajnie było ubierać się na biało-czerwono.

Tacy byliśmy śliczni że hej! Od lewej, oprócz mnie: Iza, Magda, Asia, Meksykanin Joel i dwie Portugaleczki, Ana i Juana.

Było byczo.

DO BOOOOJUUU!

Nic nie kwitnie tak pięknie jak patriotyzm na obczyźnie!

Idziemy dziś wszyscy do pubu śledzić zmagania Naszych. Niemcy też idą kibicować. Tym drugim. Będzie się działo!

Ostatnie godziny oczekiwania (na chwałę) niech upłyną w podniosłej atmosferze:

I na koniec anegdotka z geograficznym zabarwieniem: ostatnio w szpitalu jedna doktorka (sic!) po usłyszeniu, że jestem z Polski bardzo wyraźnie chciała podtrzymać rozmowę:

– Ach Polska? To tam niedaleko Chorwacji, prawda?

Prawda. Całkiem bliziutko.

———————

Y ahora, como he prometido, un comentario para los que no hablan polaco:

Hoy habia un partido de futbol entre Polonia y Alemania. Por desgracia, hemos perdido… pero ¡no pasa nada! Al final ganaremos la copa, ¡sin duda!

He mencionado una anecdota sobre lo que me pasó en el hospital hace unos dias. Una doctora, cuando oyó que yo era de Polonia, evidentemente intentaba hablar un poco conmigo, entonces despues de un rato de pensar me preguntó:

– Ah, Polonia… Es alli cerca de Croatia, ¿verdad?

Sí. Cerquita.