Murcia

Tydzień temu wybrałyśmy się razem z Magdą i Agnieszką do Murcii:

Piękna katedra, z zewnątrz barokowa:

Wewnątrz gotyk, renesans, barok:

Naprzeciwko – ayuntamiento, czyli ratusz, który prezentowany jest studentom architektury w Krakowie jako przykład wkomponowania nowoczesych budynków w zabytkową zabudowę; tak przynajmniej mówi Magda:

Uliczki, placyki, kasyno(!):

Obiad jadłyśmy w typowej hiszpańskiej knajpie, wypełnionej tubylcami, z podłogą suto zasłaną brudnymi serwetkami, resztkami jedzenia i wszelkiej maści innymi śmieciami. Najpierw zamówiłyśmy tapas o nazwie matrimonio (z której to miała Murcia słynąć; dostałyśmy dwie rybeczki pokroju anchois plus oliwki), następnie menu del día za 9€, które składało się z sałatki, paelli, schabowego (!) z frytkami, deseru i napoju.

Rzeka! To się rzadko zdarza!

Torrevieja

Są tacy, co zwiedzają Barcelonę, Madryt, Granadę.

I są też pozostający poza mainstreamem poszukiwacze przygód, jeżdżący do Altea, Elche i Torrevieja.

Nieprzypadkowo należymy do drugiej grupy!

Torrevieja to już stare dzieje; wybraliśmy się tam 6. grudnia, w rocznicę ustanowienia konstytucji w Hiszpanii. Dzieci nie dostają prezentów (zamiast tego dokładnie miesiąc później przynoszą im je trzej królowie), natomiast każde miasteczko świętuje ten dzień po swojemu. Torrevieja skusiła nas obietnicą darmowej paelli.

Poniżej rzeczona paella (za którą staliśmy w niezwykle długiej kolejce i bez wiary na otrzymanie swojej działki, lecz nie bez kozery reklamowali ją jako gigante), plus prezentacja naszych talerzy (mnie trafił się ten pełen ślimaków; chwilami było nieco dramatycznie, ale podołałam), plus mascleta, czyli osobliwy hiszpański sposób na okazanie radości za pomocą dymu i huku.